Month: November 2025

U tumorskom tkivu generala Nebojše Pavkovića, koje je 15. septembra poslato na analize u specijalizovanu laboratoriju u Italiji, pronađeni su uranijum i teški metali u ekstremno visokim koncentracijama.

To je “crno na belo” medicinska potvrda da bi dva karcinoma – štitaste žlezde i pankreasa – od kojih je bolovao i preminuo 20. oktobra u Vojnomedicinskoj akademiji u Beogradu, samo 22 dana po prevremenom otpustu iz finskog zatvora, mogla da se dovedu u vezu sa osiromašenim uranijumom kojim je NATO 1999. bombardovao našu zemlju.

Zastupnik porodice Pavković, advokat Srđan Aleksić, ekskluzivno za “Novosti”, otkrio je da su iz Italije stigli rezultati analiza kojima je u tkivu generala Pavkovića potvrđeno prisustvo uranijuma i više toksičnih metala u dramatično povišenim koncentracijama što “predstavlja jedan od najznačajnijih medicinskih dokaza o posledicama izloženosti osiromašenom uranijumu na Balkanu”.

– Ovo je naučno, medicinski i pravno revolucionaran dokaz – kaže Aleksić. – Prvi put u Srbiji, u konkretnom tumoru jednog visokog oficira pronađeni su uranijum i teški metali u ekstremnim koncentracijama.

Ovaj nalaz otvara vrata ne samo njegovom slučaju, već i stotinama drugih postupaka.Ovo je istorijski trenutak za istinu i pravdu.
Laboratorijska analiza tumorsnog tkiva generala Pavkovića izvršena u akreditovanoj italijanskoj laboratoriji Chimiche e ambientali, ISO 9001, koja je kvalifikovana od Ministarstva zdravlja Italije.

Zatvorske beleške

Kako je ispričao advokat Srđan Aleksić, general Pavković godinama pre smrti prikupljao je podatke i beleške o izloženosti osiromašenom uranijumu, koje su bile i deo postupka upućivanja uzoraka tkiva na analizu u Italiju.

– Pavković je još 2018. godine komunicirao sa mnom i poslao mi je mnogo materijala u vezi sa osiromašenim uranijumom, ono što je zapisao na terenu – kaže Aleksić.

Prema izveštaju broj 25-25571.12, u tumorskom tkivu generala detektovani su: uranijum (U-238): 23,80 g/kg, aluminijum: 24.682 g/kg, kadmijum: 4.221 g/kg, bakar: 4.370 g/kg, mangan: 6.368 g/kg, gvožđe: 305.100 g/kg, cink: 159.158 g/kg.

Ove rezultate za “Novosti” je prokomentarisao prof. dr Jovica Jovanović, sudski veštak:

– Analizom laboratorijskih nalaza utvrđuje se prisustvo kancerogenih materija u tumorskom tkivu. Veći broj ovih hemijskih elemenata, tj. kancerogenih agenasa pripada prvoj grupi za koje postoje sigurni dokazi da izazivaju rak kod ljudi. Prisustvo uranijuma u tumorskom tkivu višestruko premašuje kritične vrednosti. Detaljnim sudsko-mecicinskim veštačenjem će se izvesti dokazi koji potvrđuju uzročno-posledičnu vezu i mehanizme nastajanja kancera.

Pavkovićevo tkivo uzeto je tokom biopsije u VMA pre nego što je Hag generala osudio na doživotnu robiju i utamničio. 

Poslato je u Italiju na zahtev njegove kćerke Marije, oko nedelju dana ranije nego što će Hag, na zahtev države Srbije, prevremeno pustiti generala sa robije u vrlo teškom zdravstvenom stanju, u terminalnoj fazi bolesti.

U izveštaju iz laboratorije koja je obavila analize, a koji su dobile i “Novosti” od 21 analiziranog parametra, samo pet je u granicama normale. Sve ostale kolone označene su crvenom bojom, što znači da su nalazi iznad referentnih vrednosti italijanskog nacionalnog instituta ISTISAN. U Pavkovićevom slučaju čak izuzetno iznad.

• Nakon više od četrdeset godina rada, jedna od najpoznatijih pjevačica na ovim prostorima odlučila je da zakorači u novo životno poglavlje – zvaničnu penziju. No, kako i sama kaže, to ne znači kraj, nego početak jednog drugačijeg ritma života.

Muzička karijera koja je trajala decenijama sada je formalno privedena kraju u smislu radnog staža, ali nikako kad je riječ o njenoj ljubavi prema sceni. “Penzija nije kraj, nego novi početak”, rekla je ovom prilikom, pokazujući da unutrašnja energija i entuzijazam ne poznaju brojke ni datume.Ona je pravo na starosnu penziju stekla prema propisima zemlje u kojoj je živjela i radila veći dio života, a kako se pretpostavlja, ostvarila je i dodatna prava iz više izvora.

Iako se o iznosima nije javno govorilo, jasno je da finansijska strana priče nije ono što je u fokusu ove faze njenog života. “Najveće bogatstvo mi je sloboda da biram kako i s kim provodim dane,” naglasila je. Nakon godina neprekidnih turneja, snimanja, gostovanja i medijskih obaveza, sada bira mir, porodične trenutke i jednostavne radosti koje ranije nisu bile tako dostupne.

U intervjuima koje je davala posljednjih mjeseci, često je govorila o važnosti toga da se živi svjesno i u skladu s vlastitim ritmom. “Vrijeme je da živim za sebe i one koje volim,” izjavila je, posebno ističući koliko joj znači što sada može više vremena provoditi s najbližima.Pandemijske godine ostavile su snažan trag i kod nje, ne samo profesionalno, već i emocionalno. To razdoblje ju je zbližilo s porodicom i podsjetilo koliko je važno biti prisutan, a ne samo aktivan.

No, iako je formalno u penziji, povlačenje iz javnog života nije na njenom planu. Nastupi su i dalje u pripremi, ali sada pod njenim uslovima. Birat će kada i gdje želi stati pred publiku, bez pritiska, bez obaveza i – kako kaže – bez kompromisa. “Više ne radim jer moram, već jer želim,” poručuje.

Također, u planu su i muzički projekti, suradnje s mlađim kolegama, ali i drugačiji koncepti nastupa – manji prostori, intimnija atmosfera, i emotivna veza sa publikom koja je prati godinama. “Ne zanima me više trka. Sad je sve stvar duše.”

Njena karijera počela je ranih osamdesetih, u vremenu kada je domaća muzička scena bila u velikoj tranziciji. Prvi veliki uspjeh bio je pjesma koja je ušla u istoriju popularne muzike, a od tada je izgradila status simbola generacija. Njena energija, glas i harizma dugo su držali pažnju publike širom regiona, a ni svjetska gostovanja nisu joj bila strana.

Kroz godine, balansirala je između karijere i porodičnog života, izgradivši i poslovno carstvo koje seže daleko izvan muzičkih okvira. No, bez obzira na poslovne uspjehe, uvijek se vraćala sceni – mjestu gdje se, kako kaže, osjeća najživlje.Odlazak u penziju za nju nije kraj. Naprotiv, doživljava ga kao oslobođenje od rutine i obaveze, ali ne i od poziva koji nosi u sebi od malih nogu. “I dalje sam ona ista djevojka koja pjeva iz srca, samo sad imam više vremena da i osjetim ono što pjevam.”

• Mnogi vole reći da je Grand produkcija srce balkanske muzike, ali malo ko zna koliko se iza te priče krije vizije, truda i pravih ljudi koji su sve to pokrenuli. Dok su godinama u javnosti postojala uvjerenja o tome ko zapravo stoji iza uspjeha ove muzičke imperije, nova saznanja bacaju svjetlo na čovjeka čiji rad i ideje nikada nisu bili u prvom planu.

Grand produkcija je tokom godina postala simbol uspjeha, kvaliteta i kontinuiteta u muzičkoj industriji Balkana. Njena sposobnost da prepozna, razvije i oblikuje muzičke talente pretvorila je mnoge izvođače u prave zvijezde regionalne scene. Ipak, iako se često smatralo da je zasluga pripisana samo jednom imenu, pokazalo se da je ključni osnivač i pokretač bio čovjek koji je radije djelovao iza kulisa – vizionar čije su ideje promijenile tok muzičke industrije.

Njegova sposobnost da prepozna potencijal kod mladih pjevača i stvori sistem u kojem se talenat razvija planski, a ne slučajno, bila je ono što je Grand produkciju izdvojilo od drugih. Umjesto da se oslanja na trenutnu popularnost, on je gradio dugoročnu strukturu koja je generisala nove uspješne izvođače iz godine u godinu.  Organizacija muzičkih emisija, festivala i koncerata pretvorila je ovu produkciju u najvažniju platformu za promociju novih talenata.

Poseban aspekt priče o Grandu tiče se vizije njegovog stvarnog osnivača. On je na vrijeme prepoznao važnost modernizacije i ulaganja, ne samo u muziku nego i u infrastrukturu koja podržava muzičku industriju. Njegova ulaganja, koja se procjenjuju na desetine miliona eura, obuhvataju projekte poput izgradnje muzičkih studija, koncertnih dvorana i obrazovnih centara za buduće muzičare.

Ovi projekti nisu bili samo poslovni potezi – oni predstavljaju dugoročnu strategiju očuvanja muzičke kulture i podrške novim generacijama. Ideja o stvaranju muzičke akademije i profesionalnih studija pokazuje njegovu posvećenost razvoju talenta, ali i želju da region dobije vlastitu muzičku infrastrukturu svjetskog nivoa.

Pored ulaganja u fizičku infrastrukturu, značajan segment njegovog djelovanja usmjeren je i na digitalizaciju. U vremenu kada online platforme mijenjaju način na koji publika konzumira muziku, digitalna transformacija postala je ključ opstanka. Prepoznajući taj trend, Grand se prilagodio novim tehnologijama, promovišući izvođače kroz društvene mreže, streaming servise i digitalne kampanje.

Tako su muzički talenti dobili direktan kanal prema publici, bez obzira na granice i udaljenost. Upravo ta povezanost s publikom kroz moderne medije učinila je da Grand produkcija ostane savremena i konkurentna, čak i u doba brzih tehnoloških promjena.

Osim poslovnog aspekta, ono što najviše fascinira jeste lična skromnost i humanost čovjeka koji stoji iza Grand produkcije. Iako je stvorio jedan od najuspješnijih muzičkih brendova na Balkanu, uvijek je ostajao van reflektora, dajući prednost svojim saradnicima i umjetnicima. U razgovorima ističe da mu je porodica temelj svega i da mu je najveće zadovoljstvo vidjeti druge kako uspijevaju zahvaljujući sistemu koji je izgradio.

Ta skromnost, pomiješana s poslovnim instinktom, stvorila je jedinstvenu kombinaciju koja objašnjava dugoročan uspjeh Grand produkcije. U svijetu gdje se uspjeh često mjeri popularnošću i publicitetom, njegova filozofija – da pravi rezultati dolaze iz vizije, rada i poštovanja – ostala je konstanta.Grand nije samo platforma za zabavu, nego kulturna institucija koja njeguje talenat i profesionalizam.

Iza svakog velikog brenda stoje godine rada, vizije i istrajnosti, a u ovom slučaju – i iskrena ljubav prema muzici. Ono što je počelo kao ideja jednog čovjeka danas je preraslo u muzičku imperiju koja povezuje generacije, ruši granice i inspiriše hiljade novih talenata da vjeruju da se snovi zaista mogu ostvariti.

U muzičkom svijetu, porodični odnosi često postaju zanimljiva tema za javnost, naročito kada iza reflektora stoje ljudi povezani krvlju, ali razdvojeni ambicijama. Takav je slučaj s dvoje izvođača čiji je odnos kroz godine postao enigma za obožavatelje – spoj ljubavi, rivalstva i nerazumijevanja koje traje unatoč želji za uspjehom.

Odnos između brata i sestre iz poznate muzičke porodice već dugo privlači pažnju javnosti. Njihova povezanost, ali i razilaženje u profesionalnim stavovima, postali su simbol koliko porodične veze mogu biti i snaga i prepreka. Njihova priča pokazuje da slava i talent nisu uvijek dovoljni da održe sklad, jer iza reflektora često stoje emocije, ponos i lični snovi koji se ne uklapaju lako.

Sukob između želje za samostalnošću i porodičnih očekivanja

Mlađi od dvoje muzičara stekao je popularnost brzo i intenzivno, ali je s vremenom postao osjetljiv na stalna poređenja s članovima porodice. Njegova želja da se profesionalno distancira od porodičnog imena pokazuje unutrašnju borbu između individualnosti i naslijeđa. S druge strane, njegov stariji brat javno je priznao da ih nerazgovor i razlike u pristupu često udaljavaju.

Njihova komunikacija, kako su sami priznali, nije uvijek bila jednostavna. Dok mlađi član porodice nastoji izgraditi svoj identitet i dokazati da zaslužuje mjesto na sceni bez pomoći drugih, stariji brat osjeća odgovornost da čuva porodični ugled. Takva kombinacija ambicija i obaveze stvara napetost. U muzičkom svijetu, gdje ego i emocije često idu ruku pod ruku, porodični odnosi postaju još složeniji.

Publika često ne pomaže – usporedbe, komentari i pritisci s društvenih mreža pojačavaju tenzije. Ljudi vole priče o porodici, ali zaboravljaju da iza naslova stoje stvarni odnosi koji zahtijevaju vrijeme i razumijevanje. Za obojicu, balansiranje između profesionalnog i ličnog postalo je svakodnevni izazov.

Duet koji se nikada nije dogodio

U jednom trenutku postojala je ideja da se njihova saradnja materijalizuje kroz zajedničku pjesmu. Međutim, ta mogućnost je odbijena, i to ne jednom. Odbijanje dueta postalo je simbol njihovih različitih vizija i temperamenta. Stariji brat je otvoreno priznao da mu je bilo ponuđeno nekoliko ideja koje je smatrao “neukusnim” ili “neodgovarajućim”.

Ova situacija otkriva više od pukog neslaganja u muzičkom pravcu – pokazuje koliko su osobni principi i emocije duboko upleteni u njihov profesionalni odnos. Mlađi brat, usmjeren na solo karijeru, ne želi da njegova umjetnička sloboda bude ograničena. Stariji, s više iskustva, smatra da zajednički projekat treba biti pažljivo planiran, kako bi se izbjegle greške koje bi mogle uticati na reputaciju oboje.

Porodica iznad karijere

Stariji brat je u više navrata isticao da je porodica za njega važnija od slave. Tokom praznika, odlučio se povući i provesti vrijeme sa svojom suprugom i djecom, umjesto da nastupa. Takva odluka je izazvala divljenje, ali i pokazala koliko su mu porodične vrijednosti iznad poslovnih ambicija. U vremenu kada je javni život nemilosrdan, ovakav potez podsjetio je mnoge da uspjeh nije samo na sceni, već i u ličnom miru.

Njegov izbor može biti i tihi poziv mlađem bratu da se prisjeti važnosti zajedništva. U industriji gdje se karijere lako prepliću s emocijama, porodica može biti ili najveća podrška – ili najteži teret. Njegov primjer pokazuje da uspjeh nema vrijednost ako ga nemaš s kim dijeliti.

Novi izazov: sestra u ulozi menadžerke

Još jedan detalj koji je izazvao raspravu jeste odluka mlađeg muzičara da sestru imenuje za svoju menadžerku. Dok je on vidio u tome povjerenje i porodičnu povezanost, stariji brat izrazio je sumnju. Smatrao je da je muzički svijet pun ljudi s prikrivenim namjerama i da uključivanje porodice u poslovne odnose može biti rizično. Njegova zabrinutost pokazuje iskustvo, ali i strah da bi porodične veze mogle biti narušene zbog karijernih odluka.

Ova razlika u pristupu otkriva dublju dilemu – gdje je granica između profesionalnog povjerenja i porodične lojalnosti? Dok mlađi vjeruje u porodičnu podršku, stariji upozorava da emocije ne smiju voditi poslovne odluke.

Ispod površine njihove priče krije se univerzalna poruka o složenosti porodičnih odnosa. Bez obzira na razlike, jasno je da između njih i dalje postoji nit povezanosti koja ne nestaje lako. Njihova priča je podsjetnik da ni najveći talent, ni slava, ni novac ne mogu zamijeniti razumijevanje i podršku među onima koji dijele isto porijeklo.

Učenik osnovne škole iznenada je preminuo tokom nastave u engleskom mestu Renfrušir, saopšteno je.

Uzrast deteta, kao ni okolnosti tragične smrti, za sada nisu obјavljeni.

Јuče popodne roditelji su dolazili po decu, a mnogi od njih snimljeni su kako teše mališane, koјi su bili vidno uznemireni, dok su policiјski službenici iz Renfrušira i Inverkalaјda bili prisutni kako bi pružili podršku učenicima i nastavnicima.

“Sa dubokom tugom potvrđuјemo da smo obavešteni da јe učenik koјi pohađa “Paisley Grammar School” preminuo. Ovo јe vreme velike tuge za celu školsku zaјednicu i naše misli su sa porodicom i priјateljima učenika u ovom trenutku”, saopštili su iz škole.

Iz škole poručuјu da јe osoblje odmah obavestilo učenike i roditelje, kao i da јe organizovana podrška svima koјi su pogođeni tragediјom.

Zamolili su јavnost da poštuјe privatnost porodice u ovim izuzetno teškim trenucima.

Više informaciјa se očekuјe kada nadležni završe uviđaj.

(Telegraf.rs)

Potraga za Anom Radović (20) koja je nestala u nedelju, završena je danas, kada je u betonskom ispustu kod jezera Međuvršje pronađen audi i u njemu dva tela. Pored Ane, u vozilu smrti bio je i Aleksandar M. (37) koji je upravljao vozilom, saznaje Telegraf.rs.

Prema saznanjima, Aleksandar M. povezao je Anu, sestru od njegovog drugara, za Beograd kako bi otišla na fakultet.

Podsetimo, u nedelju kada su bili nedaleko od Čačka, Ana je pozvala svog brata i to je poslednji trag o njoj. Već sutradan, njen telefon izgubio je signal. Nažalost, danas su potvrđene crne slutnje.

Automobil “audi”, u kom su jutros pronađena dva tela, bio je u kanalu, kraj jezera Međuvršje gotovo tri dana, a sumnja se da se radi o telima nestale studentkinje Ane Radović (21) i njenog prijatelja koji je upravljao vozilom. Poslednji trag života o Ani zabeležen je u nedelju u 19 časova kada je bratu uputila poziv sa svog telefona.

Građani su prvi uočili vozilo, nakon čega su odmah alarmirali policiju i hitne službe.

Na Odeljenju patologije Opšte bolnice u Čačku juče je obavljena obdukcija tela Ane Radović (20) i Aleksandra Masalušića (37) koji su nastradali u stavičnom udesu u Ovčarsko-kablarskoj klisuri kod Čačka. Prvi nalazi odbucenta su da su oboje imali višestruke prelome kostiju, saznajemo od izvora bliskog istrazi.

– Obdukcija je pokazala da su oboje nastradali od višestrukih preloma kostiju, bukvalno su bili potpuno polomljeni. U medicini se to još zove “multipli” prelomi i to se u praksi ne viđa tako često. Polomljene kosti su tada pretnja za unutrašnje organe jer ih seku poput mača ili noža. Kada rebro probije plućno krilo ili srce što se najčešće dešava, šanse su gotovo nikakve – kaže naš izvor.

Vidi galerijuOvde je pronađen auto u kom je bila Ana Radović Foto: Kurir.rs/D.Č.

Smrt je, po tome sudeći, nastupila trenutno, o čemu je Kurir već pisao.

Podsećamo, Ana i njen prijatelj koji je bio za volanom audija, su u nedelju oko 19 časova sleteli s magistralnog puta Požega-Čačak pored jezera Međuvršje, a njihov automobil su spasioci našli posle tri dana.

Pretpostavlja se da je vozač “ispravio” krivinu i umesto da ide ulevo, prošao iza zaštitne ograde, direktno se zakucavši u betonski propust pored puta. Potom je automobil upao u betonsku rupu duboku više od dva metra i tu ostao zaglavljen. Od siline udarca prednji deo automobila je bio potpuno smrskan.

Telo Ane Radović porodica je iz čačanske bolnice preuzela juče i ona je danas sahranjena na groblju na Zlatiboru gde je živela. Posmrtne ostatke nastradalog Aleksandra Masalušića porodica je preuzela danas u prepodnevnim satima.

Zamjena vozačke je uvijek bila jako stresan događaj u životu svake osobe koja mora da to obavi. Prvenstveno zbog redova koji se moraju čekati, birokratije i sporih službenika. Uvijek je odlazak po izradu ličnih dokumenata predstavljao određenu vrstu komplikacije.

Proces Zamjene Vozačkih Dozvola u Evropskoj Uniji

Proces zamjene vozačkih dozvola u okviru Evropske unije predstavlja dugoročni projekat koji obuhvata sve države članice, usmjeren ka unifikaciji standarda u oblasti cestovne sigurnosti i dokumentacije. Cilj ove inicijative je povećati sigurnost na cestama te smanjiti mogućnosti falsifikovanja vozačkih dozvola, što predstavlja ozbiljan problem u mnogim zemljama.

Od 19. januara 2013.godine, sve nove vozačke dozvole izdaju se prema standardizovanim pravilima, ali one izdate ranije moraju biti zamijenjene do 2033. godine. Ovaj rok obuhvata milione vozača širom Evrope, čineći proces zamjene jednim od najvećih administrativnih izazova u oblasti saobraćaja.

Postepeno uvođenje zamjeneomogućava državama da optimalno koriste svoje resurse i izbjegnu preopterećenost. Na primjer, vozači koji su svoje dozvole dobili između 1999. i 2001. godine, dužni su ih zamijeniti do 19. januara 2026. godine.

Ovakav pristup omogućava nadležnim institucijama da sistematski obrade veliki broj zahtjeva, smanjujući pritisak na administrativne kapacitete i pružajući građanima dovoljno vremena za prilagodbu. Ova faznost je ključna za uspješnu realizaciju projekta i izbjegavanje potencijalnih problema s preopterećenjem sistema.

Nove regulative donose brojne prednosti, među kojima je najznačajnija povećana sigurnost. Moderne vozačke dozvole izrađene su uz pomoć naprednih tehnologija koje otežavaju njihovo falsifikovanje. Pored toga, dozvole su dizajnirane tako da ih je lako očitavati pomoću mašina, što olakšava provjeru autentičnosti na međunarodnom nivou.

Ovi standardi omogućavaju bržu i efikasniju kontrolu, što je posebno važno u kontekstu prekogranične saobraćajne kontrole i smanjenja administrativnih prepreka za vozače koji putuju između zemalja članica EU.

Postupak Zamjene Vozačke Dozvole

Sam postupak zamjene vozačke dozvole jednostavan je i građani nisu suočeni s nepotrebnim birokratskim preprekama. Za zamjenu dozvole, potrebno je podnijeti zahtjev odgovarajućoj službi, a procedura ne uključuje dodatne liječničke preglede niti polaganje bilo kakvih ispita.

Troškovi izdavanja nove dozvole kreću se od 25 do nešto više od 30 eura, zavisno od države i lokalne administracije. Ovaj financijski aspekt predstavlja minimalno opterećenje za većinu građana.

Važno je napomenuti da nepravovremena zamjena vozačke dozvole može dovesti do određenih problema. Iako vozači ne gube pravo na vožnju ako im dozvola istekne, suočeni su sa potencijalnim kaznama ako ih zaustavi policija sa nevažećim dokumentima.

U većini slučajeva, kazna iznosi oko 10 eura, ali se preporučuje zamijeniti dozvolu prije isteka roka, posebno ako vozač planira putovanje u inostranstvo. Pravila i kazne za nevažeće dokumente razlikuju se od zemlje do zemlje, te je pravovremena zamjena ključna za izbjegavanje neugodnih situacija.

Na kraju, zamjena vozačkih dozvola predstavlja korak ka harmonizaciji saobraćajnih propisa unutar EU. Unifikacija propisa osigurava da svi građani imaju jednake uslove i prava prilikom vožnje između različitih zemalja članica. Ovo doprinosi povećanju sigurnosti na cestama i olakšava međunarodnu saradnju i komunikaciju.

Iako može izgledati kao dodatna administrativna obaveza, zamjena vozačkih dozvola osigurava sigurniji i efikasniji saobraćajni sistem, koji je lakše upravljiv i usklađen s modernim standardima.

Jedan automobil se zapalio, a vatrogasci su reagovali na licu mesta

 Saobraćaj na mestu nesreće odvija se usporeno zbog intervencija

Teška saobraćajna nesreća dogodila se jutros kod Batočine, a prema nezvaničnim informacijama, jedna osoba je poginula.

Na video snimku, objavljenom na društvenim mrežama, vidi se da je u kanal pored puta sletelo jedno putničko vozilo, kao i jedan kombi koji su učestvovali u ovoj saobraćajnoj nesreći kod Batočine.

– Najmanje jedna osoba je poginula u teškom saobraćajnom udesu koji se dogodio jutros na izlazu iz grada u pravcu Batočine. U sudaru su učestvovala dva putnička vozila, a jedan automobil se zapalio. Vatrogasci su na terenu i gase požar. Saobraćaj se odvija usporeno – piše Rina.

Prema nezvaničnim informacijama, ekipa Hitne pomoći konstatovala je smrt jedne osobe na licu mesta.

(RINA)

Otac i dvoјica braće tineјdžerke čiјe јe telo pronađeno u močvari u Holandiјi optuženi su za njeno ubistvo, u slučaјu koјi јe tužilaštvo okarakterisalo kao ubistvo iz časti.

Telo Raјan Al Nadžar (18) pronađeno јe u maјu prošle godine u Lelistadu, sa zalepljenim ustima, vezanim rukama iza leđa i člancima obmotanim trakom. Devoјka se sedam dana vodila kao nestala, a telo je u vodi pronašao slučajni prolaznik, koji je odmah pozvao policiju.

Njena braća, Mohamed (23) i Muhanad Al Nadžar (25), su odmah uhapšeni i sve vreme negiraјu da su umešani u ubistvo. Njihovom ocu, Haledu Al Nadžaru, sudiće se u odsustvu јer јe pobegao u Siriјu.

Holandsko tužilaštvo smatra da јe reč o ubistvu iz časti, navodeći da јe Haled naredio likvidaciјu sopstvene ćerke јer јe, kako tvrde, osramotila porodicu zato što se ponašala previše “zapadnjački”.

Prema navodima tužilaštva, Haled јe naredio sinovima da pokupe devoјku, odvezu јe na udaljenu lokaciјu i bace u vodu. DNK trag oca pronađen јe ispod Raјaninih noktiјu, što ukazuјe da јe pokušala da se odbrani. Otisak prsta јednog od braće nađen јe na futroli za telefon koјa јe, kako јe utvrđeno, bila sakrivena u njenoј cipeli.

Haled јe navodno poslao dva imeјla holandskom listu De Telegraaf, u kojima je priznao ubistvo i tvrdio da njegovi sinovi nemaјu nikakve veze sa zločinom. Tužioci, međutim, odbacuјu te navode.

Holandsko Ministarstvo pravde poručilo јe da trenutno ne postoјi mogućnost za pravnu saradnju sa Siriјom, јer neophodni pravosudni organi nisu operativni.

Sa druge strane, siriјski ministar pravde Mazhar el-Vais tvrdi da јoš niјe dobio nikakav zahtev iz Holandiјe i da јe spreman da pruži pomoć u skladu sa zakonom.