Njene uloge su ispisale istoriju kinematografije.
Glumica Alina Važ, u svojoj 88. godini, preminula je u nedelju u ranim jutarnjim satima u staračkom domu u Val de Lobu, u opštini Sintra, potvrdio je član porodice za agenciju Lusa. Njena smrt ostavlja prazninu u portugalskoj umetnosti, gde je Važ tokom sedam decenija ostvarila veliki broj značajnih uloga u pozorištu, filmu, televiziji i radiju.
Komemoracija će se održati utorka u 18:00 u crkvi Santa Žoana u Lisabonu, rekao je član porodice. U sredu, u 12:30, biće služena misa, nakon čega će glumica biti sahranjena u 13:00 na groblju Olivais
Alina Važ je debitovala kao mlada studentkinja u ulozi Kordelije u Šekspirovom „Kralju Liru“, pod režijom Franciska Riberija na Trindade pozorišnoj sceni u Lisabonu. U profesionalne vode kročila je 1959. godine u Nacionalnom teatru D. Maria II, u predstavi „Komediografi” Pitra Glenvila, čime je započela dugu saradnju s ovim prestižnim teatrom. U jednom intervjuu prisetila se disciplinovanog rada u Nacionalu, pod vođstvom Ameli Rej Colaso, gde su probe bile ozbiljne i precizne, vođene u atmosferi stroge profesionalnosti.
Glumila u prvom portugalskom filmu u boji
Na filmskom platnu, Vaz je debitovala 1957. godine u filmu Bračna ponuda, a ubrzo se pojavila u istorijskom filmu “Krv toreadora”, prvom portugalskom filmu u boji, u kojem je sarađivala s čuvenom pevačicom Amalijom Rodrigeš. Među njenim značajnim filmovima su i “Malučica iz Arroiosa” i “Nevesta”. Na televiziji, ostvarila je dugogodišnju karijeru, pojavljujući se u serijama i telenovelama poput “Kiša na pesku”, “Milongo”, “Vodeno ogledalo” i “Račun za poravnanje”.
Zvezda pozorišta
Neke od njenih najdugovečnijih predstava, poput “Mačka”, “Bernadetina torba” i “Kaktusov cvet”, bile su na repertoaru mesecima, a čak i godinama, što je retkost u tadašnjoj produkciji. Komedija „ Lenjost“ iz 1969, u kojoj je glumila uz Raula Solnada, postala je jedan od najvećih hitova tog vremena, zbog čega su gledališta bila puna svake večeri. Na pitanje o pripremama za uloge, Vaz je objasnila da bi usvojila hod svojih likova kako bi oživela njihovu ličnost, naglašavajući kako su je sve uloge „na neki način oblikovale“ kao osobu i umetnicu.